Do brydża wystarczy talia 52 kart i 4 osoby, ale…

Brydż to gra karciana przy użyciu 52 kart, w której 4 gracze stanowiący 2 pary grają przeciwko sobie. Wyróżniamy brydża towarzyskiego i sportowego.

W brydżu towarzyskim karty tasuje i rozdaje po kolei każdy z graczy. Para mająca lepsze karty ma większe szanse na zwycięstwo, więc losowość jest dość duża (im dłuższy dystans, tym mniejsza). Brydż towarzyski inaczej zwany jest robrowym – dążymy do tego, aby zrobić partię (uzyskać 100 pkt zanim zrobią to przeciwnicy), a 2 partie dają robra. Po czym gra zaczyna się od początku. Zabawa doskonała, ale nie jest to sport, ponieważ szanse graczy nie są równe.

Do gry w brydża sportowego potrzebujemy talii kart i co najmniej 8 osób,
a także pudełek. Przy stole karty wyciągamy z pudełek (zwykle tasuje je maszyna), a także po rozegraniu chowamy je do nich, aby inne pary mogły zagrać dokładnie tymi samymi kartami, co my! Rozgrywamy jeden pojedynek bezpośredni przy naszym stole, a następnie pudełko z kartami wędruje na inny stół, z którymi porównujemy nasze wyniki (każda para do tej, która miała te same karty, czyli EW do EW, NS do NS), stąd brydż sportowy zwany jest także porównawczym.

Takich pojedynków korespondencyjnych możemy rozegrać wiele, a na koniec liczy się która z par grających tymi samymi kartami (np. North – South, NS) osiągnęła najlepszy wynik!

Brydż sportowy jest sprawiedliwy, ponieważ porównujemy się do osób o tych samych kartach, w tej samej pozycji, a więc o tych samych możliwościach. Brydż w ujęciu porównawczym jest sportem, natomiast towarzyski nie jest.

W brydżu sportowym stół jest przedzielony zasłoną, przede wszystkim, aby ograniczyć nielegalną wymianę informacji między partnerami.

Początki brydża
Grę w brydża zapoczątkowano od relatywnie prostszych gier karcianych, których próbowano już nawet w XVI wieku, ale korzenie „poważnego brydża” sięgają XIX wieku, natomiast pierwsze turnieje brydża sportowego rozgrywano na początku XX wieku. Brydż szybko przyjął się w Europie, głównie w Wielkiej Brytanii. W Polsce brydża także uznaje się formalnie za sport, jest na liście ministerstwa, założono Polski Związek Brydża Sportowego w 1957 r. Pozwoliło to na wiele korzyści ze względu na panujący ustrój i możliwości wyjazdu za żelazną kurtynę, a to przełożyło się na coraz więcej chętnych do gry.

Brydż na Olimpiadzie
Brydż mimo starań ciągle nie jest sportem olimpijskim, choć w 1999 roku został oficjalnie przyjęty do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i zadebiutował jako dyscyplina pokazowa podczas zimowych IO w Salt Lake City w 2002 r., ale niestety nie było to kontynuowane. Brydż jest częścią olimpiady sportów umysłowych (World Mind Sport Games). Dzisiaj najliczniejszą grupą brydżystów sportowych może pochwalić się… holenderski związek (ponad 60 tys. osób), przed francuskim (56 tys., choć tutaj pewnie jest sporo graczy towarzyskich…). W Polsce sportowo gra ok 6 tys. osób i plasujemy się w czołówce krajów walczących o najwyższe laury niemal w każdej kategorii zawodów. W brydżu rozgrywane są mistrzostwa świata i Europy, a zespół instruktorów WawaBrydż zdobył w nich wiele medali – więcej o nas możesz poczytać tutaj.

Jak zacząć naukę brydża? Zawsze aktualne informacje o kursach szkoły WawaBrydż znajdziesz tutaj. Polecamy kurs Poznaj Zasady Gry czyli pięć spotkań (po 2.5 h), które składają się z wykładów teoretycznych (30 min) oraz części praktycznej (2 h) i podsumowującego turnieju brydżowego.

Podczas zajęć w WawaBrydż pokazujemy, że brydż sportowy to znacznie więcej niż tylko gra w karty i nie bez powodu znajduje się na liście kluczowych czynników sukcesu Billa Gatesa.